Mühüm suallar mənbənin axtarışı ilə bağlıdır:
- Niyə biz mövcuduq?
- Həyatın məqsədi nədir?
- Xoşbəxtlik nədir və mən onu necə tapa bilərəm?
- İnsan olmanın dəyəri nədədir?
- Cavabların doğru olduğunu necə bilə bilərəm?
İnsan dinlərinin və fəlsəfələrinin naliyyətlərini verdikləri nəticələrə görə qiymətləndirə bilərik. Əgər fikirləri bizə burada qəza nəticəsində var olduğumuzu, həyatımızın heç bir məqsədinin olmadığını, həqiqi bir xoşbəxtliyin olmadığını ya da insanın özünün dəyərinin olmadığını deyirsə bu durumda o təfəkkür yetərsizdir. Biz həyatda daha yaxşı alternativlər tapmaq üçün əlimizdəki doğru olduğunu bildyimiz fürsətlərin sonuna çatırıq.
Əgər insanlar öldürmək üçün varsa, mənim məqsədim öldürməkdirsə, əgər xoşbəxtlik yalnız öldürməkdədirsə mənim dəyərim cinayət maşınına bənzərdirsə və əgər mənimlə eyni fikir olmayanları öldürüdüyümün doğru olduğunu bilirəmsə o zaman biz özümüzə təfəkkürümüzü bir ananın övladı üçün olan sevgisiylə və ya ən ən ali məqsəd üçün bizi yaradan Tanrımızın fikirləri ilə əhatələnməsinə izn verməliyik.
Ancaq əhəmiyyətli suallara cavablar bunlardır:
- Biz Tanrını və bir-birimizi sevmək üçün mövcuduq.
- Mənim məqsədim Allahı sevmək, özümü sevmək, bunun ilə əlaqəli və ya qarşılıqlı hər kəsə sevgi.
- Bu xoşbəxtlik Atamız Tanrıdan bir hədiyyə olaraq qəbul edilən xeyir və şənlikdir. Eyniylə bir atanın övladına hədiyyə alması kimi.
- Biz insan gənc və ya yaşlı, qara qəhvərənli yaxud ağ dərili, sürətli və ya yavaş, zəaklı və ya qüsurlu olmasına görə ölçülmür və onun dəyəri əvəzolunmazdır.
- Biz bunu yaxşı bilirik ki, Tanrı tarixdə insan simasında gələrək öz həyat tərziy ilə bizə doğruları və yalnışları öyrətdi.
O zaman həqiqətən dünya görüşü yaxşı xəbər olardı. Və beləcə İncilin adına layiq olardı.