Bir çox insanı ideologiylar və dinlər bəşəriyyətin vəziyyətini çıxılmaz hala gətirmişdir. Məsələn, dünyəvi bəşəriyyətin insanlara öyrətməsi lüzumlu ünsürlər bunlardır:
- Yer çox böyük bir kainatda kiçik bir nöqtədir və buna görə də əsassızdır.
- İnsanlar zamanın bolluğunda müvəqqəti təkamül qazanırlar.
- Müasir insanlar dünyanın çevrəsinə xoş olmayan və zərər verən bir hücumdur.
- İnsanlar öz genlərinin nəticəsi olmaqla qalmayıb, bizim fikirlərimiz dəyişikliyə məruz qalmış genetikamıza bir o qədər də uyğun gəlmir: gerçəklər əxlaq normalarına müvafiq deyil.
- Fərdin önəmi mövzudan kənardır, onlar genetik materiyal üçün lüzumsuz müvəqqəti daşıma çantalarıdır.
Bu Qərbin social krizisi üçün fəlakət dolu bir təməldir. Ancaq Yaradan Tanrımızın fəaliyyətlərini düşünsəydik və nəzərə almış olsaydıq, o zaman fərqli bir şəkil qarşımıza çıxmış olardı:
Allah kainatdan daha vacibdir: “göylər mənim taxtım, yer isə ayaq dabanımdır”; ( Yeşaya 66 : 1 )
Allah yer üzünə gəldi, insan kimi dünyaya ayaq basdı və aramızda yaşadı və biz Onun izzətini gördük. Bizi qaranlıq zülmətdən qurtardı və bizə olan sevgisini, bütün yaratılışı ilk doğuşunu, günahların bağışlanışını, görünməz Tanrının simgəsi olan oğlunun aləminə bəxş etdi, çünki O hər şeyi göylərdəki və yerdəki gözlə görülə bilən və bilinməyənləri yaratmışdır.
İstər taxtlar və lordlar istərsədə prinsiplər və səlahiyyətlərm olsun hər şey onun vasitəsiylə və onun üçün yaratılmışdır. O, hər şeydən əvvəldir və hər şey ona görə yaradılmışdır. Və camaatın kütlənin rəhbəridir, İlk olan və ölümdən sonrakı doğumun, hər şeyin var oluşunun əsasıdır. Çünki bütöv var oluş onun əlində cəmləşməkdən sevinci hissi duyur onun vasitəsiylə, hər şey tənzimlənir, yerlərdə və göylərdə baş verənləri xaçın qanıyla sülh təmin edilir. ( Koloseliler 1 : 13 – 20 )
Bu Tanrı olaraq bizi ona yönləndirən həmin insandır. “Baxın qapıda dayanıram və döyürəm; əgər kimsə səsimi duyarsa və qapını açarsa, ona gedəcəm və onunla birlikdə yemək yiyəcəm. Qalib gəlməsini bilən Mənim taxtımda oturmaq üçün ona yer verəcəyəm. Mən də atama qalib gəldim və Atamın yanında, taxtında oturdum. O bir qulağı olan ruhun camaatlara nə dediyini eşidə bilər. ( Vəhy 3 : 20 – 22 )
Beləlikllə Məsihdəkilər, Tanrının izzətinin dolğunluğuna ucalmış olan Müqəddəs İsa Məsihin taxtına yüksələrsiniz. Bu alın yazısı bizlərdən hər birisi üçün Tanrının arzu etdiyidir. Məsihi təkzib edən insanlar və millətlər yalnızca xəcalətli bir şəkildə unutlmağa layiq görüləcəklər.