15 mart 2015, Pakistanın xristian icması üçün ən qaranlıq anlardan biri olaraq tarixə keçən bir gündür. Hələ ki, baş verən hadisələr qəddar terror aktlarıdır və hətta bu gün də zərər çəkməkdə olan qurbanlar var. Bu qanlı tarixdə iki terrorist Youhanabda iki mütəxlif kilsədə dinc xristian ibadətlərini yox etməyə və kütləvi şəkildə insanların canını öz əlləri ilə almağa qərar verdilər. Əvvəlcə onlar günahsız kilsəyə gedənlərə atəş açdılar, özlərini partlamaqdan olan canlı bombaya çevirmədən öncə 17 günahsız insanın ölmünə səbəb oldular və bu partlayışlarda səksəndən çöx insan həyatını itirdi.
Bu ölümcül hücumdan sonra iki müsəlman vətəndaş da öldürüldü. Bu cinayətlərə görə günahı heç kimsə qəbul etmədiyi təqdirdə, Pakistan polisi şiddətli bir qəzəb ilə cavab verdi və 100-dən çox günahsız xristianı sübut olmadan həbs etdi. Onları iki müsəlmanı linç etməkdə günahlandırdılar. Bəzi məhbuslar daha sonar girovun ödənilməsi qarçılığında azadlığa çıxdılar, ancaq onalrdan 42 nəfəri Pakistan Cinayət məcəlləsinin 302 saylı qətanməsi ilə ölümə məhkum edilmişdir. Bu ittihamlar tamamilə əsassız idi, çünki onları əsaslandırmaq üçün heç bir dəlil yox idi. Həbslər əhəmiyyətli sübutlar və ya şahid ifadələri olmadan həyata keçirilmişdir.
Polis tərəfindən günahsız olduğu təqdirdə həbs olunanlardan bir gənc xristian Indrayas Ghulam idi. Onun həbsi ailəsinə dayanılması çətin olan bir təsir göstərmişdi və onun yoxluğu həyat yoldaşını və üç kiçik qızını səfalətə sürükləmişdi.Çətinliklərə rəğmən, bir gün atalarının onalara qayğı göstərmək üçün geri dönəcəyinə və adının təmizlənəcəyinə kiçikdə olsa ümid bəsləyirdilər. Lakin İndrayas 38 yaşında Kot Lapxat həbsxanasında yayılmış olan tüberkülozdan vəfat etdikdə bu ümüdlər külə döndü.Ölümünə qədər 1 il yarım həbs cəzasına məhkum edilmiş və törətmədiyi cinayətdən ötrü əsla adı təmizə çıxarılmamışdır.
Şabana, İndrayasın arvadı demişdi: “Həyat yoldaşım Yohunabadın linç hadisəsində həbs edilmişdi.Buna daxil olmasada terrorist olaraq təqsirləndirildi və rəhbər orqanlar tərəfindən günahkar olub –olmadığı sübuta yetirilmədən bir çox proseslərə cəlb edildi. Və onlar onu 2 il yarım həbsdə saxladılar.”
O müalicə olunmadı, zülüm və işgəncə edildi.Və o öldükdən sonra mənə məlumat verildi.Vəziyyətinin kiritik zamanında belə onlar mənə məlumat belə vermədilərki sənin ərin vəfat edib. Onlara xaricdən gələn müalicəni təmin etmələrini xahiş etdim və onun müalicə görməsini istədim lakin heç kim məni dinləmədi.
Onlar hətta mənə vəfat etdiyini söyləmədilər. Onun öldüyünü necə bilə bilərdim? İki il yarımdan çox həyat yoldaşım üçün get-gəldə qaldım. Kredit götürdüm, uşaqlarımın atasının geri gələcəyi ümüdi ilə ac-sus dirənməyə çalışdım
Onlar (Pakistan rəhbər orqanları) əlindən gələni etdi ki, o, həyatını itirə bilsin.O hücrə həbsində nəzarətə alındı, və beləcə əzab çəkməkdən öldü. Ona fiziki və zehni olaraq işgəncə edildi.Ürək xəstəlikləri olmadığı halda infarct keçirtdiyini bildirdilər. Qalanları (həbsdə olan xristianlar) eyni əziyyətləri çəkirlər.Əvvəl bir arada ola bildiləri halda indi onları rəhbər orqanlar kiçik hücrələrə yerləşdiriblər.
Bu hər kəs üçün mənim istəyimdir ki həbs edilən insanların azadlığa çıxmasına görə müəyyən addımlar atılsın belə ki onlar mənim vəfat etmiş həyat yoldaşım kimi geri gəlməyə bilərlər. Çünki mənim uşaqlarım atasını itirdi, digərləri belə olmasın.”
Yohunabaddan gələn 41 məsum xristiyan hələdə ədalətli bir mühakimə görmədən , insanlığa sığmayacaq şərtlər altında həbs şəraitində qalmaqdadılar.Gəlin onlar üçün dua edək və onların rifahın naminə yalvaraq ki beləcə sağ-salamat geri dönə bilsinlər. Amin.